ชะแง้ หมายถึง ก. เหลียวแลดู, เฝ้าคอยดู.
ก. ยื่นหน้าหรือส่วนหน้าออกไป.
น. หินซึ่งยื่นออกไปจากหน้าผา.
ว. เสียงลูกคู่ที่รับเพลงปรบไก่.
น. ช่อง, รูที่ผ่านได้, โอกาส, ทาง.
อ. คําที่เปล่งออกมาเมื่อเวลาโกรธหรือไม่ชอบใจเป็นต้น, ชะ ชะชะ หรือ ชัดช้า ก็ว่า.
ก. ชิด, สนิท, ใกล้, เคียง.
(ปาก) ว. เผื่อว่า, บางทีแสดงถึงความไม่แน่นอน, โดยปรกติมักใช้ในลักษณะเหตุการณ์ที่สังหรณ์หรือกริ่งเกรงว่าอาจจะเกิดขึ้นตามที่คาดไว้.